Drugi dzień rozpoczęliśmy od wizyty w Cooperativa Sociale Di Solidarietà San Marco, której najważniejszą misją jest uzyskanie samodzielności i trwały powrót na rynek pracy defaworyzowanym grupom społecznym, świadczy zróżnicowane usługi m.in. składanie produktów dla podmiotów trzecich czy prace porządkowe. Mieliśmy okazję zobaczyć jak OzN pracują przy sortowaniu zamówień. Na spotkaniu pojawił się również Thomas Picinini – radny Regionu Wenecji Euganejskiej ds. społeczno-zdrowotnych, oraz specjalistą ds. zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami.

 

O naszej wizycie w San Marco pisały lokalne włoskie media:



Następną tego dnia spółdzielnią była Azalea, która prowadzi placówki o charakterze socjalno-leczniczo-wychowawczym. Powstała w 1992 roku w Weronie. Szczególną uwagę przywiązuje do problematyki integracji osób z niepełnosprawnościami psychicznymi, mieszkającymi w Hotelu Gran Can. W zależności od możliwości mieszkańców, spółdzielnia angażuje ich w pracach hotelowych i/lub w restauracji związane z relacjami z ludźmi. Aktualnie ze względu na pandemię działalność hotelu jest zawieszona, niemniej podopieczni odbywają w hotelu zajęcia terapeutyczne – robią własnoręcznie m.in. lampy. Wraz z rozwojem indywidualnych umiejętności, społeczny program integracji staje się coraz bardziej zaawansowany. Spółdzielnia prowadzi również społeczną tawernę Osteria La Coopera 1945, w której mieliśmy przyjemność zjeść przepyszny obiad!







Trzeci dzień rozpoczęliśmy w CAUTO. Jest to sieć, która skupia dwie spółdzielnie socjalne (Cauto, Cantiere del Sole), jedno konsorcjum spółdzielni (Cantieraperto) oraz Stowarzyszenie wolontariuszy (Maremosso). Spółdzielnia zatrudnia 466 pracowników, z których blisko 170 należy do grupy defaworyzowanych na rynku pracy.  CAUTO oferuje usługi środowiskowe poprzez tworzenie projektów, które łączą akcje ekologiczne i społeczne m.in. odzyskiwaniem materiałów, działalnością sklepu „z drugiej ręki” czy zbiórkom żywności z okolicznych marketów, które segreguje i przekazuje dalej potrzebującym organizacjom Przykładem dobrej współpracy sieci jest również jadłodajnia społeczna: wolontariusze dbają o dostarczenie żywności, która następnie wykorzystywana jest do przygotowania pysznych posiłków w spółdzielni. 











Następnie udaliśmy się do Bariano, gdzie działa spółdzielnia Acli Servizi, która zajmuje się m.in. tworzeniem miejsc pracy i możliwości integracji społecznej dla osób znajdujących się w niekorzystnej sytuacji poprzez projekty w chronionym środowisku zajmującymi się usługami, m.in. co-packingu. Odwiedziliśmy jedno z miejsc pracy osób z niepełnosprawnościami, gdzie zajmują się aktualnie pakowaniem różnego rodzaju produktów dla firm zewnętrznych. Pracownicy, pomimo swoich codziennych zmagań ze zdrowiem, w pracy dają z siebie naprawdę wiele. Obserwując ich pracę można było zauważyć niezwykłą dokładność i prezycyjność. 







Drugi dzień zakończyliśmy wizytą w niezwykłym miejscu – Scuderia Candiana. Podmiot prywatny, który od wielu lat działa na rzecz osób z niepełnosprawnościami. Prowadzi hipoterapię – metoda rehabilitacji ruchowej na bazie neurofizjologii, prowadzona przy udziale konia. Wspiera dzieci i młodzież, w tym tą mającą trudności z relacjami z otoczeniem. Działania te realizuje m.in. w formie wolontariatu. W trakcie wizyty usłyszeliśmy niezwykle wzruszające świadectwa od młodych ludzi z trudną przeszłością, którzy dzięki przebytej drodze, kontaktom z końmi i rodzinną atmosferą panującą w stadninie pełnej otwartości, zrozumienia i zaufania odbudowali poczucie własnej wartości, zaakceptowali swoje trudności i odnaleźli się w społeczeństwie. Podczas wizyty mieliśmy również okazję obserwować zajęcia hipoterapii, zobaczyć ścieżkę sensoryczną dla podopiecznych i spotkać się z burmistrzem Fornovo – Sabiną Dansei i radnym miejskim – Emilio Moleri, którzy wspierają działania Państwa Fratelli.











Trzeciego dnia odbyliśmy podróż do Mediolanu, gdzie znajduje się Cascina Biblioteca. Spółdzielnia prowadzi między innymi dzienne ośrodki pobytu osób o różnym stopniu i charakterze niepełnosprawności, choć dla niektórych jest po prostu domem – miejscem, gdzie mieszkają, żyją, integrują się społecznie. Jednym z jej celów jest włączenie na rynek pracy osób zagrożonych wykluczeniem społecznym: od młodzieży z niepełnosprawnościami intelektualnymi do osób z problemami psychologiczno-społecznymi tj. uzależnionych, leczonych psychiatrycznie, skazanych. Spółdzielnia świadczy usługi w zakresie pielęgnacji terenów zielonych, publicznych i prywatnych, prowadzi stajnię, kawiarnię w odrestaurowanym wagonie kolejowym czy restaurację Trattoria Solidale oraz sklepik z warzywami, które uprawia o nazwie „Szalona Sałata” :)!  Sami mieliśmy okazję zjeść obiad przygotowany przez podpiecznych Casiny. Było pysznie!

Mieliśmy także okazję poznać mieszkańców Casciny i zobaczyć jak wygląda ich dzień – na co dzień pracują z autorskim projektem innowacji polegającym na organizacji czasu podopiecznych według ich potrzeb i upodobań.